Podstawowy 8051 w obudowie DIP40 – wyprowadzenia

Obudowa mikrokontrolera zawiera 40 wyprowadzeń:

• VCC – służy do podłączenia zasilania
• GND – nóżka uziemienia
• Wyprowadzenia oznaczone jako P0.0 – P0.7 stanowią ośmiobitowy port we/wy. Na tym porcie wystawiana jest młodsza część adresu podczas dostępu do zewnętrznej pamięci. Dane odczytane z pamięci są pobierane przez procesor właśnie z portu nr 0.
• Starsza część adresu jest wystawiana na porcie nr 2, który jak port nr 0, jest ośmiobitowym portem we/wy.
• Następnym ośmiobitowym portem we/wy jest port 1. Tworzą go wyprowadzenia oznaczone jako P1.0 – P1.7.
  W układzie 8052 linie P1.0 i P1.1 sterują układem czasowo-licznikowym drugim.
• Port P3 jest także ośmiobitowym portem we/wy. Każda linia portu 3 ma odrębne znaczenie.
  – P3.0 – wejście danych szeregowych RxD
  – P3.1 – wyjście danych szeregowych TxD
  – P3.2 – wejście zewnętrznego żądania przerwania INT0
  – P3.3 – wejście zewnętrznego żądania przerwania INT1
  – P3.4 – wejście układu czasowo-licznikowego T0
  – P3.5 – wejście układu czasowo-licznikowego T1
  – P3.6 – sygnał zapisu WR
  – P3.7 – sygnał odczytu RD
• RST – wejście zerowania. Napięcie odpowiadające jedynce logicznej na tym wejściu trwające dłużej niż dwa cykle maszynowe powoduje wyzerowanie układu.
• ALE/PROG – sygnał ALE jest wystawiany przy odczycie pamięci zewnętrznej, kiedy procesor wystawi na P0 młodszą część adresu. Pozwala to na zatrzaśnięcie wystawionych danych w jakimś zewnętrznym rejestrze. Sygnał PROG jest używany w przypadku programowania wewnętrznej pamięci układu. Generacja sygnału ALE może zostać zablokowana poprzez wyzerowanie odpowiedniego bitu w rejestrze SFR.
• PSEN – sygnał generowany przez procesor w czasie odczytu zewnętrznej pamięci programu.
• EA/VPP – linia EA pozwala na rozstrzygnięcie, z której pamięci (wewnętrznej lub zewnętrznej) chcemy korzystać. Jeśli linia EA jest uziemiona, wtedy układ może korzystać z zewnętrznej pamięci programu o adresach od 0000H do FFFFH. Natomiast poziom wysoki na linii EA informuje układ, że program jest zapisany w pamięci wewnętrznej. Linia ta jest także wykorzystywana podczas programowania wewnętrznej pamięci (podłączane jest nią napięcie 12V).
• XTAL1 i XTAL2 są odpowiednio wejściem i wyjściem wzmacniacza oscylacji. XTAL1 jest ponadto wejściem wewnętrznego zegara taktującego operacje układu.